W Scholar i Erazmus stosujemy rozwojowe podejście terapeutyczne, kierując się relacjami i zainteresowaniami naszych uczniów w spektrum autyzmu.
Rozwojowa terapia dzieci i młodzieży ze spektrum autyzmu oparta jest na relacjach i metodzie Floortime.
Metoda DIR Floortime – The Developmental, Individual Difference to model rozwojowy uwzględniający indywidualne różnice I metoda do pracy z dziećmi z autyzmem i innymi problemami rozwojowymi.
Terapia w nurcie rozwojowym, opracowana została przez dr Stanleya Greenspana.
Terapia Floortime opiera się na relacjach oraz rozwoju z uwzględnieniem indywidualnego profilu sensorycznego i komunikacyjnego. Czyli jeśli chcemy rozpocząć pracę z dzieckiem musimy poznać jego przetwarzanie sensoryczne, na które bodźce dziecko jest nadwrażliwe, na które podwrażliwe (nie zauważa ich, są mu obojętne, nie reaguje na nie) a których poszukuje.
Na podstawie tej wiedzy terapeuta buduje poczucie więzi z dzieckiem, poznaje zainteresowania dziecka i próbuje zrozumieć jego zachowania, również te stereotypowe. Wchodzi jakby w świat dziecka nieneurotypowego.
Fundament tej metody opiera się na idei pomostu, dzieci pokazują nam drogę do środka a my wskazujemy im wyjście, niejako przechodzimy na ich stronę mostu, po czym w atmosferze akceptacji i zrozumienia przeprowadzamy na stronę świata neurotypowego. Ucząc tego świata i stawiając granice.
DIR zakłada, że dzieci ze spektrum autyzmu nie uczą się w sposób naturalny określonych umiejętności na drodze rozwoju społeczno – komunikacyjnego. Zostają one pomijane, lub opanowane tylko częściowo. W metodzie dąży się do wyrównania deficytów oraz rozwijania możliwości w oparciu o jego potencjał, zainteresowania, i indywidualny profil sensoryczny.